Αποδιώχνω τη θύμηση του εφιάλτη μου, αποδιώχνω σκέψεις με τον Άλεξ, αποδιώχνω σκέψεις με την Χάνα και το παλιό σχολείο μου, αποδιώχνω, καταπνίγω, πνίγω, όπως η Κοράκι με έμαθε να κάνω. Η παλιά ζωή είναι νεκρή. Αλλά η παλιά Λένα έχει επίσης πεθάνει. Την έθαψα. Την άφησα πέρα από ένα φράχτη, πίσω από ένα τείχος καπνού και φωτιάς. Στη συγκλονιστική συνέχεια του Παραληρήματος, η Λένα θα ριχτεί σ’ ένα επικίνδυνο ταξίδια στις Ερημιές, στην καρδιά του αντιστασιακού κινήματος που αναπτύσσεται, διεκδικώντας το δικαίωμα στον έρωτα και στην αληθινή αγάπη.