Yū Miri

Born in Fukushima in 1933, the same year as the Emperor, Kazu’s life is tied by a series of coincidences to Japan’s Imperial family and to one particular spot in Tokyo; the park near Ueno Station – the same place his unquiet spirit now haunts in death. It is here that Kazu’s life in Tokyo began, as a labourer in the run up to the 1964 Olympics, and later where he ended his days, living in the park’s vast homeless ‘villages’, traumatised by the destruction of the 2011 tsunami and enraged by the announcement of the 2020 Olympics. Akutagawa-award-winning author Yū Miri uses her outsider’s perspective as a Zainichi (Korean-Japanese) writer to craft a novel of utmost importance to this moment, a powerful rebuke to the Imperial system and a sensitive, deeply felt depiction of the lives of Japan’s most vulnerable people.

From the National Book Award winning author, an extraordinary, ground-breaking, epic multi-generational novel about a Korean family living under Japanese occupation. In 1930s Japanese-occupied Korea, Lee Woo-cheol was a running prodigy and a contender for the upcoming Tokyo Olympics. But he would have had to run under the Japanese flag. Nearly a century later, his granddaughter is living in Japan and training to run a marathon herself. She summons Korean shamans to hold an intense, transcendent ritual to connect with Lee Woo-cheol. When his ghost appears, alongside those of his brother Lee Woo-Gun, and their young neighbor, who was forced to become a comfort woman to Japanese soldiers stationed in China during World War II, she must uncover their stories to free their souls. What she discovers is at the heart of this sweeping, majestic novel about a family that endured death, love, betrayal, war, political upheaval, and ghosts, both vengeful and wistful. A poetic masterpiece that is a feat of historical fiction, epic family saga, and mind-bending story-telling acrobatics, The End of August is a marathon of literature.

A startling work composed of eerily vivd scenes that possess an animation-like hyper-reality, Gold Rush, a phenomenal best-seller in Japan, is a graphic, violent, controversial novel of the corruption of modern Japan and its youth.

Kazu e l’imperatore sono nati lo stesso giorno, ma le loro vite prendono strade diverse. Yu Miri ci racconta con semplice eleganza lo scarto tra la vita tradizionale giapponese e il boom economico della modernità, seguendo le vicende che portano Kazu a vivere ai margini della società, nella Tokyo delle Olimpiadi.

Kazu nació en Fukushima en 1933, el mismo año que el emperador japonés, y su vida se ha visto siempre ligada a la de la familia imperial. Ahora su espíritu no puede descansar y se ve condenado a vagar por el parque que se extiende junto a la estación de Ueno, en Tokio, porque ese lugar marcó su existencia y fue el escenario de su muerte. El parque fue lo primero que vio al llegar a Tokio para trabajar como peón en los preparativos de los Juegos Olímpicos de 1964, y también fue allí donde terminó sus días, como uno más de los muchos desheredados que lo habitan, traumatizado por el tsunami de 2011 y enfurecido por el anuncio de los Juegos de 2020. Con el paso de los años, Kazu ha perdido toda noción física del mundo que le rodea, pero su capacidad de percepción es más aguda que nunca, y de su mano atravesamos las luces y las tinieblas de la vida de Tokio.

Przejmujący obraz Japonii, jakiej nie znamy. Kazu nie żyje i jako duch nawiedza park w pobliżu stacji Tokio Ueno. Choć mężczyzna urodził się w tym samym roku, co cesarz – a to uznaje się za błogosławieństwo – jego życie było pełne bólu i nierzadko doskwierała mu samotność. Od kiedy przyjechał do Tokio, by jako robotnik pracować przy budowie obiektów sportowych na Igrzyska Olimpijskie w 1964 roku, zaczął tracić najbliższych, a pod koniec życia, po tragicznym tsunami w 2011 roku, zamieszkał w parku Ueno w ogromnym miasteczku bezdomnych. Czy po takim życiu Kazu zazna ukojenia?  Stacja Tokio Ueno pokazuje nieznane oblicze Japonii, w której bezdomność i bieda dotykają znacznej części społeczeństwa, zwłaszcza osób w podeszłym wieku. W swej przejmującej powieści Yu Miri oddaje głos wykluczonym, udowadniając, że literatura piękna ma ogromną moc uwrażliwiania na palące problemy społeczne.