De 31-jarige Kathy H. blikt terug op haar schooljaren op het geïsoleerde instituut Hailsham en in de zogenoemde Cottages en met name op haar vriendschappen met Ruth en Tommy. Geleidelijk wordt duidelijk dat onder dit kabbelende verhaal over school, liefde en vriendschap een ander verhaal schuilgaat en ook wat voor soort personen Kathy, Ruth en Tommy zijn. Hun levenslot ligt vast, ondanks de vage hoop die ze hebben op 'uitstel'. Het is een bizarre fantasie die Ishiguro hier subtiel uitwerkt, maar de sciencefiction-elementen staan niet centraal: dit is vooral een verhaal over vriendschap, verloren idealen, gemiste kansen en het verglijden van de tijd. Zoals in eerder werk verhult Ishiguro door het gekozen perspectief meer dan hij vertelt. De roman is wat minder overtuigend dan de meeste van Ishiguro's voorgaande boeken, waaronder het met de Booker Prize bekroonde The Remains of the Day, maar is opnieuw zeer beheerst en verzorgd geschreven. En uiteindelijk wekt Ishiguro toch ontroering op.