De onverschilligen is de eerste roman van Alberto Moravia geschreven in 1929. Het verhaal speelt zich af in het fascistische Rome in de tweede helft van de jaren twintig. De hoofdpersonen uit deze roman zijn door hun onvermogen om werkelijk te haten en lief te hebben, veroordeeld tot een onverschilligheid die hen belet hun uitzichtloze levens te veranderen. Moravia schildert in dit boek met een meedogenloze precisie het gegoede burgermilieu, waaruit hij zelf afkomstig is, ten tijde van een periode van moreel verval. Het verhaal, spelend in het Rome van de jaren '20, beschrijft de situaties in een gezin, die ontstaan, wanneer de minnaar van de moeder tevens de minnaar van de dochter wordt. De zoon des huizes gaat, na een mislukte poging de minnaar te doden, een relatie aan met één van diens vroegere geliefden. Het eigenlijke onderwerp van de roman is de behoefte die de hoofdpersonen, vervuld van een intens gevoel van verveling als gevolg van hun lege bestaan als welgestelde burgers, voelen om hun levens te veranderen. Echter door hun onverschilligheid, hun hang naar het bekende en hun onvermogen tot onderlinge communicatie slagen zij er niet in hier vorm aan te geven. Een thema dat ook in latere boeken van Moravia (1907-1990) een rol zal spelen. Dit boek echter, zijn eerste, wordt algemeen beschouwd als een van zijn beste, omdat hij nooit meer zo indringend de morele impotentie van sommige mensen heeft weten te beschrijven.