Dit Perzische sprookje begint op een ijzig koude avond… Laylee woont in het magische Welkwoud, waar de bewoners een gouden huid hebben en de winter vieren met eindeloos veel feestjes. Maar zij doet niet mee aan alle feestelijkheden. Laylee kan zich bijna niet meer herinneren hoe het was vóór haar moeder overleed. Voordat haar vader door zijn verdriet zijn verstand verloor. Voor ze achterbleef als de enige mordeshoor van Welkwoud – degene met de taak de doden te wassen en klaar te maken voor het hiernamaals. Door het zware werk en de eenzaamheid die daarmee gepaard gaat, worden Laylee’s handen stijf en verliest ze langzaam haar kleur. Maar als een stel vreemdelingen verschijnt, wordt Laylee’s wereld op zijn kop gezet en herontdekt ze kleur, magie en de helende kracht van vriendschap.
Publication Year: 2018
No posts yet
Kick off the convo with a theory, question, musing, or update
Your rating:
Ik vond het een erg mooi verhaal over vriendschap, waardering en opkomen voor wat je wilt. Daarbij vond ik de schrijfstijl ook leuk en erg prettig lezen. Wat voor mij wel een groot minpunt was, was Laylee haar gedrag. Ik snap haar gedrag echt volkomen, maar op een gegeven moment is het een beetje vervelend om er over te blijven lezen. Het had voor mij wel iets minder gekund.